კახეთი
კახეთი — მხარე
აღმოსავლეთ საქართველოში. მოიცავს
მდინარე ივრის შიდა და ქვემო დინებისა და
მდინარე ალაზნის აუზს. კახეთის ცალკეულ მხარეებს ეწოდებოდა
გარეკახეთი (
მდინარე ივრის შუა წელი),
ქიზიყი (მდინარე ივრის ქვემო წელი),
შიგნიკახეთი (მდინარე ალაზნის მარჯვენა სანაპირო) და
გაღმამხარი (მდინარე ალაზნის მარცხენა სანაპირო). უძველეს დროს კახეთი გაცილებით მცირე ტერიტორიას მოიცავდა (მდინარე ივრის ზემო წელი
თიანეთსა და
უჯარმას შორის). ცენტრი
ჩელეთი (
ჟალეთი). IV საუკუნიდან — უჯარმა. კახეთზე გადიოდა მნიშვნელოვანი გზები. ხელსაყრელი სტრატეგიული მდებარეობის გამო დროთა ვითარებაში თავდაპირველი კახეთის გარშემო გაერთიანდა მომიჯნავე პოლიტიკური ერთეულები. ადრინდელი
ფეოდალურ ხანაში კახეთი უკვე
ერწო-თიანეთისა და
თუშ-
ხევსურეთის ტერიტორიასაც მოიცავდა. VIII საუკუნის ბოლოს კახეთის შემადგენლობაში შევიდა აგრეთვე
კუხეთი და
ჰერეთის ტერიტორიის ნაწილი (XV საუკუნიდან კი მთელი ჰერეთი). XI საუკუნიდან კახეთის პოლიტიკური ცენტრი
თელავი, XV საუკუნიდან —
გრემი.
საქართველოს ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფით კახეთი მოიცავს
ახმეტის,
გურჯაანის,
დედოფლისწყაროს,
თელავის,
ლაგოდეხის,
საგარეჯოს,
სიღნაღის,
ყვარლის მუნიციპალიტეტების ტერიტორიას და ქართველ მთიელთა ეთნოგრაფიულ კუთხეს -
თუშეთს.
No comments:
Post a Comment